آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
مدیر پایگاه ملی ری گفت: تپه‌های سه هزار ساله کهریزک با وجود آن‌که در فهرست میراث ملی ایران ثبت شده است، اما در اسناد طرح تفصیلی و طرح جامع هیچ اثری از آن‌ها نیست و در کمال ناباوری حذف شده‌اند.کهریزک بعنوان یکی از قدیمترین نقاط مسکونی در پهنه کشور ایران شناخته می‌شود و مجموعه تپه‌های کهریزک مربوط به هزاره اول قبل از میلاد از آثار باستانی مهم استان تهران بود که در ضلع جنوبی دیوار بهشت زهرا واقع شده است.
قدیر افروند سه‌شنبه ۱۷ بهمن به ایسنا گفت چهار دهه پیش این محوطه باستانی ثبت ملی شد، اما در اسناد طرح تفصیلی و طرح جامع هیچ اثری از آن‌ها نیست و در کمال ناباوری حذف شده‌اند.
او دربارهٔ وضعیت «بغرنج» این محوطه باستانی که قدمت آن براساس یافته‌های باستان‌شناسی به هزاره اول پیش از میلاد می‌رسد، تصریح کرد از این گورستان هزار ساله، شواهد مهم باستان‌شناسی، سفال خاکستری و کوره‌های سفال‌پزی به‌دست آمده است، اما در کمال ناباوری در اسناد طرح تفصیلی و جامع شهر کهریزک، هیچ اثری از این تپه‌های باستانی نیست.
مدیر پایگاه ملی شهر ری افزودکه «با وجود اینکه این تپه‌ها سال ۱۳۶۵ در فهرست میراث ملی ایران ثبت شده‌اند اما بدون توجه به آن، تمام عرصه و حریم تپه‌های کهریزک را تا جایی که توانستند ساخته‌اند، تفکیک کرده‌اند، فروخته‌اند و تغییر کاربری داده‌اند».
این باستان‌شناس در ادامه گفت تپه‌های باستانی کهریزک، محل تخلیه و دپوی نخاله و زباله شده، در بخشی از آن شهرک اداری ساخته‌اند و شرکت راه‌سازی ماشین‌آلات سنگین خود را در این محوطه باستانی قرار داده و ساختمانی را هم روی آن ساخته است و اکنون نیز در لبه غربی عرصه این محوطه باستانی گودبرداری تازه‌ای انجام می‌شود.او با انتقاد از مقامات مسئول گفته است به‌رغم گذشت چهار دهه از ثبت ملی این محوطه باستانی حتی یک تابلو معرفی برای این اثر ملی نصب نشده و مقامات شهرداری ری و میراث فرهنگی تهران به چندین نامه هشدارآمیز او پاسخ نداده‌اند.
تخریب آثار باستانی ایران طی سال‌های گذشته خبرساز بوده است.
خبرگزاری ایسنا، دی‌ماه پارسال نیز از تخریب تپه باستانی قمی‌آباد شهر ری خبر داده و نوشته بود حتی در بررسی‌های اخیر سفال‌های پیش از تاریخی در آن پیدا شده، اما با خاک یکسان شده و اکنون اثری از این تپه و سفال‌های تاریخی آن وجود ندارد.
همان زمان آقای افروند گفته بود از اوایل سال ۱۴۰۲ تخریب این تپه شروع شد: «به ما گفتند عوامل میراث فرهنگی هنگام عملیات تخریب، به این محوطه سرکشی می‌کردند که این اقدام اصلاً قابل درک نیست و وقتی مجوز تخریب داده شده، از چه چیزی بازدید کرده‌اند؟ همچنین گفتند یک دانشجوی باستان‌شناسی هم هنگام عملیات تخریب از طرف میراث فرهنگی در آنجا مستقر بوده، که آن هم عجیب است».
در همین زمینه عبدالرضا مهاجری‌نژاد، متخصص دورهٔ تاریخی ایران، خردادماه امسال گفته بود با وجود «یک میلیون و اندی» اثر و بنای تاریخی، «یک تپه و محوطه باستانی تخریب‌نشده در کشور نداریم».
