آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
در حالی که از ماهها قبل مقامات و رسانه‌های حکومتی منتظر رسیدن «زمستان سخت» به اروپا به علت کاهش واردات گاز از روسیه بودند، حالا کمبود گاز در ایران، آن هم در حالی که کشور دارنده دومین ذخایر بزرگ گاز جهان است، نفس کشیدن در زمستان را برای مردم ایران سخت کرده است.
از یک ماه قبل با غلبه هوای سرد و سکون جریان هوا و ایجاد وارونگی، بسیاری از شهرهای ایران از جمله پایتخت نه تنها یک روز هم هوای پاک و سالم نداشته‌اند بلکه در برخی ایام هوای تنفسی برای مردم به درجه بسیار خطرناک رسیده است.
حالا برخی از نمایندگان مجلس و مدیرانِ استانی اعتراف کرده‌اند که مازوت‌سوزی نیروگاهها و صنایع عامل اصلی این حجم از آلودگی و انتشار خطرناک دی‌اکسید گوگرد در هوای شهرهای بزرگ و کوچک است . به‌گفته این مقامات نیروگاهها یا صنایع استان‌های تهران، اصفهان، خوزستان، مازندران، کرمانشاه، آذربایجان شرقی و خراسان رضوی برای تولید انرژی ، سوخت ارزان اما خطرناک مازوت را جایگزین گاز طبیعی کرده‌اند.
اقبال شاکری، نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی گفته با اینکه دولت همواره مازوت‌سوزی در تهران را تکذیب کرده اما شواهد نشان می‌دهد که علت اصلی آلودگی هوای پایتخت همین مازوت سوزی است.
شهردار اصفهان هم گفته خودروها سهم ۵ درصدی در آلایندگی هوای این شهر دارند و مبدأ بیشتر آلاینده‌ها کارخانجات اطراف شهر است.
امیر یوسف فولادی، مدیرعامل شرکت تولیدی برق «شهید سلیمی» مازندران نیز آلودگی ناشی از مازوت‌سوزی نیروگاه‌های برق را تهدید جدی برای سلامت مردم دانست و گفت: «نیروگاهها اختیاری در تعیین نوع سوخت مصرفی ندارند و تصمیم‌گیری درباره مازوت‌سوزی در حیطه اختیار مقامات بالاتر نظام است.»
مقامات دولتی در حالی به مازوت‌سوزی در نیروگاهها و صنایع ایران اصرار دارند که کارشناسان می‌گویند خروجی سوخت مازوت در هوا، انتشار گاز خطرناک دی‌اکسید گوگرد است.
یک کارشناس سلامت محیط معتقد است آلودگی ناشی از دی اکسید گوگرد، تنگ شدن راه های تنفسی، آسم، اسپاسم برونش ها، سرفه شدید، سوزش چشم و مجاری تنفسی، کاهش کارایی تنفسی، کم شدن عمق تنفسی، تشدید عوارض قلبی و عروقی و تاثیرات روانی و گوارشی به همراه دارد.
در حالی که آلودگی هوا از یک مشکل به یک بحران تبدیل شده و سلامت مردم را با خطر جدی روبرو کرده ، تنها راه حل مقامات و مسئولان جمهوری اسلامی برای این بحران، تجویز مسکن‌های موقتی همچون تعطیل کردن مدارس و دانشگاهها بوده است و در نهایت، انتظار فرا رسیدن روزهای گرم‌تر، نفس کشیدن زمین و جریان باد.
