اعتراض کانون نویسندگان به موج سرکوب حکومتی؛ تاکید بر «نیروی جمعی» برای پیشبرد جنبش آزادی‌خواهانه‌

کانون نویسندگان ایران با انتشار بیانیه‌ای ضمن محکوم کردن «موج سرکوب‌های اخیر» و «احضار و پرونده‌سازی‌‌ها، برگزاری دادگاه‌های غیرعلنی و صدور احکام سنگین» برای معترضان، از زنان به عنوان نیروی پیشتاز اعتراضات علیه جمهوری اسلامی یاد کرد و خواهان تکیه بر «نیروی جمعی» برای پیشبرد جنبش آزادی‌خواهانه‌ مردم ایران شد.

در این بیانیه که روز جمعه شانزدهم تیر ماه منتشر شد، کانون نویسندگان با تاکید بر اینکه «سرکوب‌های حاکمیت همچنان ادامه دارد»، افزود: «پس از قلع و قمع معترضان در خیابان، بازداشت‌های گسترده، شکنجه و ارعاب، صدور و اجرای احکام اعدام و حکم‌فرما کردن آرامشِ گورستانی،» اکنون جمهوری اسلامی به «احضار و پرونده‌سازی‌، برگزاری دادگاه‌ها پشت درهای بسته و صدور احکام سنگین را سرعت بخشیده است.»

کانون نویسندگان در ادامه با اشاره به برگزاری دادگاه غیر علنی توماج صالحی، خواننده معترض بعد از هشت ماه بازداشت موقت، افزود که در هفته‌ اخیر این خواننده‌ معترض، با اتهام‌های سنگینی از جمله «افساد فی‌الارض» و «همکاری با دولت متخاصم» روبه‌رو شده است.

در بخشی از این بیانیه آمده است که «مریم اکبری‌منفرد که بیش از ۱۳ سال است بدون یک روز مرخصی در زندان به سر می‌برد و اکنون ۱۸ ماه از حبس او باقی مانده است با پرونده‌سازی تازه‌ای روبه‌رو شده» و سپیده قلیان نیز، که دوران حبس خود را سپری می‌کند «با پرونده‌سازی» دوباره از زندان به دادگاه احضار شده است.

کانون نویسندگان با بیان اینکه «هر روز اخبار تعقیب و آزار آزادی‌خواهان منتشر می‌شود»، تاکید کرد که «سرکوب زنان نیز به شیوه‌های گوناگون ادامه دارد» و «فضای عمومی، کاری و تحصیلی برای زنان معترض به پوشش اجباری نا‌امن» شده است.

در بخشی از این بیانیه به فشارهای اقتصادی وارد شده به مردم اشاره شده و از تاکید شده که «حاکمیت که با فشار اقتصادی مضاعف، مردم را در تنگنای فقر و فلاکت گرفتار کرده است و می‌خواهد از گرسنگان و تنگدستان، آمران معروف بسازد.»

بیانیه کانون نویسندگان با اشاره به به مقاومت مدنی گسترده مردم به ویژه زنان، تاکید کرد که «زنان از نخستین روزهای استقرار این حاکمیت پیشگام آزادی‌خواهی بوده‌اند و این‌بار نیز پا پس نکشیده‌اند. آنان با پایداری و پیگیری خستگی‌ناپذیر نشان داده‌اند که آزادی زنان معامله‌پذیر و به‌تعویق‌انداختنی نیست؛ آزادی زنان گره‌گاه خواست آزادی است و بی‌آن هر تعبیری از آزادی بی‌اعتبار می‌شود.»

کانون نویسندگان با اشاره به اینکه، این‌بار دیگر «زنان همچون اسفند ۱۳۵۸ معترضانی تک‌افتاده در آستانه‌ سلطه‌ حاکمیتی آزادی‌کُش نیستند»، اضافه کرد که «اکنون پس پشت این آرامش گورستانی هم‌بستگی عمومی شکل گرفته است، مردم به اشکال مختلف همراهی خود را با زنان معترض نشان می‌دهند و این همبستگی همان نیرویی است که با قوام و دوامش عبور از هر صعبی» ممکن می‌شود.

در بخشی از این بیانیه تاکید شده است که «بی‌گمان در وضعی که حاکمیت عرصه را چنان بر مردم و آزادی‌خواهان تنگ کرده که اخبار شوم خودکشی به اخباری روزانه بدل شده است»، تنها با «تکیه بر نیرویی جمعی می‌توان راه‌گشای بن‌بست و تنگناها» بود.

کانون نویسندگان ایران در پایان این بیانیه ضمن محکوم کردن سرکوب‌های اخیر، از «تمام مردم آزادی‌خواه و نهاد‌های هم‌سو در سراسر جهان» خواست که «صدای معترضان، بازداشت‌شدگان و زندانیان سیاسی» ایران باشند و «راه را بر دست‌درازی حاکمیت بر جان و زندگی مردم» ببندند.