حتماً شما هم خبر درگذشت امیر و شیخ کویت را شنیدید..؛
رهبری که از خود رکوردهایی به جا نهاد که مایه غبطه جهانیان است:
۱- پر ارزش ترین پول رایج جهان؛
۲- کمترین نرخ های تورم جهان(بین صفر تا دو دهم درصد)؛
۳- درآمد سرانه ۷۰/۰۰۰ دلاری. بخوانید ۳/۷ میلیارد تومان؛
۴-نرخ بیکاری،کمتر از صفر(پذیرای نیروی کار خارجی)؛
۵- جمعیت زیر خط فقر، صفر درصد؛
۶- صادر کننده نفت، lng, و تولید یا صادرات مجدد مصالح ساختمانی، ذغال، سیمان، مواد شیمیایی، فولاد، فولاد، فلزات، استیل، ماهی، میگو، نمک، فرآورده های غذایی، پوشاک، چرم، کاغذ و…
شریکان تجاری: ایالات متحده آمریکا، کره جنوبی، ژاپن، هند، سنگاپور، آلمان، ایتالیا، فرانسه، چین، هلند و..
با فقط ۱۰ دینار کویت که برای شهروند کویتی پول خردی بیش نیست، می توانید خود و خانواده در بهترین رستورانهای شمال سیر شوید. رقمی حدود ۱/۷ میلیون تومان…
مگر کویت چه دارد که این همه مردمش در تجمل زندگی می کنند و در دنیا مشهور به زرق و برق هستند؟!
بیابانی برهوت، بی حتی یک جویبار دائمی، با تک تپه ای بیشینه ۳۳۰ متری.
فاقد هر گونه جنگل طبیعی.
حتی میزان ذخایر نفتش بس کمتر از ایران..
ولی با مدیرانی دلسوز و وطن پرست که عاشق خدمت به مردم شان هستند ..
با استراتژی سیاست خارجی باز و احساس امنیت بلند مدت و دلگرم به حمایت همه جانبه جهانی.
با رهبرانی وطن پرست که بهترین ها را برای ترقی این صحرای کوچکتر از یک استان ایران انتخاب می کنند.
مردمی راستگو و اتفاقا دیندار و شیعیانی بس معتقد.
اتفاقا داستان ساختن و ترقی کویت در کتاب های درسی این ملت آمده است.
ایرانیان جنوبی یا شمال خلیج فارس، نقش محوری در ساختن و پیشرفت این کشور داشته اند.
بوشهریها، لاری ها، دیلمی ها و گناوه ای ها.
در اینجا تیتر وار تنها به نقش بهبهانی ها در ساخت و توسعه کویت اشاراتی گذرا می شود.
کوت در عربی به معنای دژ است.
در ۱۱۱۰ هجری، شیخ قبیله بنی خالد و بزرگ منطقه الاحسا برای انباشت آذوقه و سلاح، دژی کوچک(کویت؛ مصغر کوت است. یعنی قلعه کوچک) می سازد.
ولی پس از مدتی آن را به دودمان نزدیکش آل صباح و شیخش سعدون بن محمد هدیه داد.
زین پس شیوخ آل صباح از ایرانیان به ویژه بهبهانی ها با گرمی دعوت کردند که به کویت کوچ کنند.
چند صد خانواده معمار، تاجر، هنرمند طلاساز، حلواپز و… بهبهانی به مینا آلاحمدی رفته و در شرق این شهر کوچک ساکن می شوند..
(از جمله به دلیل گسترش اختلافات درون شهری؛ قنواتی-بهبهانی)..
زان پس کار ساخت و ساز، تجارت با دیگر بنادر ایران و جنوب خلیج فارس آغاز شده و بازار کویت شکل گرفت.
در واقع خانواده های معتبر بنادر شمال خلیج فارس، مانند موسوی، قبازر، دشتی، اشکانی، بهمن، معرفی و بهبهانی، از جمله بنیانگذاران کویت اولیه اند.
ولی پس از گذشت نزدیک به ۱۳۰ سال از شکل گیری بندر کویت، یوسف مراد بهبهانی به کویت رفت.
سفری که کویت را متحول کرد.
یوسف مراد قهرمان ملی نوسازی کویت شد و این شیخ نشین کوچک را به شاهراه ترقی رهنمون گشت.
مراد بهبهانی برای ورود کویت به عصر مدرنیزاسیون با یاری همشهری های سابق، نخست موسسه ساعت امگا را تاسیس نمود که در همه کشورهای خلیج فارس تبدیل به برند شد.
سپس درست در ۱۹۴۵ با تشکیل گروه بازرگانی بهبهانی، داد وستد بسیار پر منفعتی را با ژاپن شروع کرد.
او از عطش ژاپن شکست خورده به داد وستد آگاه بود.
سپس در همین سال نخستین ایستگاه رادیویی را در کویت افتتاح کرد.
تنها سه سال بعد ایستگاه تلویزیونی کویت توسط مراد افتتاح شد.
سال۱۹۴۹ طی سفری پر مشقت ۱۹ شبانه روزه، با کشتی، هواپیما، خودرو به نیویورک رسید و قرارداد تولید و ایجاد موسسه تهویه مطبوع را با آمریکایی ها بست.
زان پس کویتی ها با وجود تهویه سازها، از جهنم داغ این برهوت نجات یافتند.
مراد یوسف بهبهانی که به زادگاه و اصالتش عشق می ورزید تا سال مرگش. ۲۰۰۵، در تاسبس بانک ها، بیمه ها، خودرو، راهسازی، ایجاد بازار کالاهای لوکس، طلا و دهها نوآوری دیگر کمترین کوتاهی نکرد.
کویت و دودمان صباح، از او و خانواده اش، به عنوان قهرمان ملی نوسازی کویت یاد می کنند.