آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
ایران برای کمک به بشار اسد در جنگ داخلی سوریه پول نقد و جنگجو می فرستد. برای دستیابی به مواد هسته ای قاچاق نقشه می کشد. از طیفی از گروه های نیابتی شورشی و تروریستی در سراسر خاورمیانه پشتیبانی می کند. این رفتارها امری تازه نیست و سال ها است که اتفاق می افتد. همین ها باعث شد دولت ترامپ در اردیبهشت ماه توافق هسته‌ای پر مساله با ایران را ترک کند.
ایالات متحده در صدد است تحریم های پیش از توافق هسته ای را روز سیزدهم آبان ماه دوباره اعمال کند. این امر مستلزم قطع ارتباط بانک های ایرانی از جمله «بانک مرکزی ایران» با اقتصاد جهانی است.
قطع دسترسی ایران به «سوئیفت» که شبکه مالی حیاتی برای انتقال پول بین کشورها است، کار رژیم را برای تهیه منابع ارزی و انتقال پول سخت تر کرده و بر امکان تامین گروه های تروریستی نیابتی تاثیر منفی شدید می گذارد. تعلیق ایران از «سوئیفت» یکی از جدی ترین مجازات های مؤثر در کشاندن ایران به میز مذاکرات هسته ای در سال ۲۰۱۲ بود.
«سوئیفت» ممکن است پیش از ضرب الاجل ۱۳ آبان خودش تصمیم به قطع ارتباط با بانک های ایرانی بگیرد. اگر نه، ایالات متحده باید هیات مدیره آن را هدف مجازات هایی قرار بدهد که ۳۰ مقام پیشین و کارشناس سیاسی آمریکا اخیرا بر آن صحه گذاشتند. هیات مدیره «سوئیفت»، شش سال پیش، در سایه احتمال این که هدف تحریم های مصوب کنگره آمریکا قرار بگیرد، تصمیم به قطع ارتباط با ایران گرفت.
«سوئیفت» آن موقع با استناد به درخواست اتحادیه اروپا، که با تحریم ها موافق بود، چنین اقدامی را انجام داد. امروز اتحادیه اروپا به هر کار ممکن برای حفظ برجام دست می‌زند. اما، دسترسی به خدمات اقتصاد جهانی امتیازی است که باید برای آن تلاش کرد، کشوری که فعالانه از تروریسم و شورش های خارجی حمایت می کند، نباید به سیستم مالی جهانی دسترسی داشته باشد.
در میان اروپایی ها مقام هایی هستند که از ضرورت تشکیل یک جایگزین مستقل برای «سوئیفت» حرف می زنند. اما آن نهاد هم هیچ دسترسی به نظام مالی آمریکا نخواهد داشت و می تواند هدف تحریم قرار بگیرد. با این وجود، چنین نهاد بالقوه ای به کشور پیشتاز در حمایت از تروریسم امکان می دهد به مبادلات مالی فرامرزی خود ادامه دهد.
با نزدیک شدن به ضرب الاجل ۱۳ آبان، گروهی در دولت ترامپ به رهبری استیو منوشن وزیر دارایی آمریکا، با توجه به عدم همراهی اروپا، با تحت فشار گذاشتن «سوئیفت» به منظور اخراج ایران مخالف هستند. اما اکنون زمان چنین دیپلماسی نیست. ملاها از توافق هسته ای ۲۰۱۵ به این سو اصلا رفتاری دیپلماتیک نداشته اند و نباید به آنها اجازه داد میان ایالات متحده و اروپا شکاف بیاندازند.
درست است که قطع دسترسی تهران به «سوئیفت» آسیبی جدی به اقتصاد ایران زده و بسیاری از ایرانی هایی که نقشی در رفتار مخرب رژیم ندارند را زیر فشار می گذارد. اما مسئول چنین مشقاتی حاکمان ایران هستند. یک ایران به لحاظ مالی فلج شده در تأمین گروه های دست نشانده و ایجاد آشوب در منطقه مشکل پیدا خواهد کرد. ادامه ارتباط بانک های ایران با «سوئیفت» کار رژیم را برای تحمل کمپین فشار ساده تر می کند.
اشتباه بنیادی توافق ۲۰۱۵ با ایران در بی توجهی به حمایت رژیم از تروریسم بین المللی بود. دولت ترامپ در دست کشیدن از برجام درست عمل کرد، اما باید با عمل به منطق خودش بر تروریسم امپریالیستی ایران نقطه پایان بگذارد.
