بعد از دیدار با نخست وزیر سنگاپور، از ایشون خواستیم اگه امکان داره جلسهای با آقای لی کو آن یو، معمار سنگاپور فعلی داشته باشیم.
آقای آن یو باز نشسته شده بود و هر از گاهی به عنوان مشاور در کاخ ریاست جمهوری حضور داشت.
جلسه هماهنگ شد و به دیدن ایشون رفتیم.
بعد از سلام و احوالپرسی، آقای احمدی نژاد گفت:
نمیخوایم زیاد وقت شما رو بگیریم، فقط ۱ سوال داشتم:
به نظر شما ایران میتونه مثل سنگاپور رشد کنه و به چنین موفقیت عظیمی برسه؟
آقای آن یو، کمی فکر کرد و گفت: نه،متاسفم!
همه ما جا خوردیم و اصلا فکر نمیکردیم چینن جواب تند و به دور از دیپلماسی رو از آقای آن یو بشنویم.
برای همین رئیس جمهورر و تیمی که همراهشون بودیم در سکوت و شرم غرق شدیم.
آقای آن یو، بعدش توضیحاتی میده که تمام حرف اصلی نوشته من این چند خط توضیحات ایشونه.
به نظرم این توضیح برای تمام کشورهای جهان سوم میتونه مثل یه نقشه راه باشه، البته به شرطی که به دنبال نقشه راه باشیم!
آقای آن یو گفت:
۳ دلیل اصلی داره که شما نمیتونید مثل سنگاپور بشید:
۱. ایدئولوژی:
شما ایدئولوژی خاصی دارید و معتقدید، زندگی اصلی بعد از مرگ شروع میشه.
برای همین این دنیا و زندگی دنیوی رو به اندازه ی کافی جدی نمیگیرید و دلتون رو به جهان بعد از مرگ خوش کردید.
خوب معلومه کسی که این جهان رو جدی نگیره برای مدیریت و سرآمدی در این جهان هم به اندازه ی کافی تلاش نمیکنه.
ولی ما اعتقاد داریم ، همین دنیا تنها چیزیه که داریم و به همین جهت تمام تلاشمون رو میکنیم تا بهترین دنیا رو برای خودمون بسازیم.
۲. رویکرد :
شما رویکرد متفاوتی نسبت به مسأله ها و مشکلات دارید.
وقتی ما با یک مشکل مواجه میشیم، مشورت میکنیم. اگر امکان حل اون مشکل و مسأله به نفع ما باشه، پیش میریم و تمام تلاشمون رو میکنیم.
ولی اگه متوجه بشیم و تو مشاوره ها هم به این نتیجه برسیم که طرف مقابلمون برنده میشه،دیگه مبارزه نمیکنیم و میریم با طرف مقابلمون مشکلمون رو با مسالمت حل میکنیم و وقتمون رو بیشتر از این صرف جنگیدن با کسی که در نهایت برنده خواهد بود نمیکنیم.
ولی وقتی شما با یک مسأله مواجه میشید، مثل ما مشورت میکنید.
اگر به شما گفته بشه که در این مسأله شما برنده نخواهید شد و برندهی نهایی طرف مقابل شماست، به جای اینکه برید و با طرفتون مشکل رو با مسالمت حل کنید، با زور و پول و اعتقاد و نسل در نسل به مبارزه با اون طرف میرید و برای همین همیشه تعداد مشکلاتتون بیشتر از تعداد راه حلهاتونه!
آقای آن یو گفته: نسلی که برای خودش و نسلهای بعد از خودش به جای راه حل، مشکلات قدیمی رو به ارث بزاره نمیتونه مثل سنگاپور رشد کند
۳. تصمیم گیری
تصمیم گیری سیاسی و اقتصادی کشور در دست نظامیان:
آقای آن یو در توضیح سومین دلیل عدم رشد کشورهای جهان سوم گفته:
نظامی ها بر اساس ۱ خط فکری خاص و بدون انعطاف حرکت میکنن.
این روش برای جنگ و پاسداری از حریم کشور مناسبه اما در تصمیم گیری های سیاسی و اقتصادی نیازمند خطوط فکری متفاوت و انعطاف پذیری بسیار زیادیم.
هیچ کشوری رو پیدا نمیکنید که سیاست و اقتصاد در دست نظامیان اون کشور باشه،و اون کشور رشد قابل توجهی داشته باشه.