آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
کاپیتولاسیون چیست؟
کاپیتولاسیون در واقع قضاوت کنسولی میباشد که در آن کشوری به کشور دیگر پروانه میدهد تا در مورد قضاوت اتباع خود که در داخل مرزهای آن کشور زندگی میکنند استفاده کنند…
کاپیتولاسیون در حقیقت همان قضاوت کنسولی است که قضاوت نهایی راجع به اقدامات یک تبعه خارجی در کشور دیگر را برعهده قوانین آن کشور نمیداند، بلکه برعهده قوانین دولت متبوع آن تبعه میباشد..
اینگونه حقوق و امتیازاتی که به اتباع خارجی در یک کشور داده میشود در واقع یک امتیاز استعماری میباشد، زیرا اتباع خارجی در کشوری که کاپیتولاسیون را پذیرفته معصونیت قضایی ایجاد کرده و آنها را از پیگیری قضایی منع میکند،
از زمان صفویه قوانین کاپیتولاسیون برای اتباع اروپایی بصورت نانوشته به بهانه اینکه قضات کشورهای آسیایی در چهارچوب قوانین اسلامی قضاوت میکنند اجرایی شده بود.
اما بصورت رسمی بعد از شکست عباس میرزا از روسیه تزاری و بدنبال آن بستن عهدنامه ترکمنچای توسط روسیه تزاری بر ایران تحمیل میگردد.
در زمان قاجاریه نیز روحانیون بر سر قدرت و قضاوت بودند و این بهانه دست آمریکا و اروپا افتاد که چون ایران مدرن و سکولار نیست و قضاوت در چهارچوب قوانین اسلامی میباشد، پس کاپیتولاسیون بصورت علنی تحمیل و توسط حکومت قاجاریه پذیرفته شد.
نقش رضاشاه در لغو دیپلماتیک کاپیتولاسیون بعد از رسیدن به قدرت:
رضاشاه بعد از رسیدن به قدرت نخستین کاری را که انجام میدهد اصلاحاتی را در دستگاه قضایی ایجاد میکند…
به دستور رضاشاه و مشاوران خردمندش، اصلاحات چشمگیری در دادگاههای ایران صورت گرفت، بطوری که قاضی دادگاهها دیگر آخوندها نبودند، بلکه دادگاهها توسط قضاتی که قوانین حقوق و سکولار را آموخته بودند اداره شد، و همین امر باعث لغو کاپیتولاسیون تحمیلی به بهانه سکولار نبود دستگاههای قضایی شد،
۶ اردیبهشت ۱۳۰۶ رضاشاه نامه ای به رئیس وزرای وقت میرزاحسن مستوفی مبنی بر پایان دادن به کاپیتولاسیون مینویسد.
یک سال بعد از نامه رضاشاه ، قوانین کاپیتولاسیون بصورت رسمی بعداز یک قرن برای همیشه در مجلس ایران لغو شد…
این رضاشاه بود که موجب لغو_کاپیتولاسیون بعداز یک قرن استعمار که توسط بی لیاقتی قجریان تحمیل شده بود را پایان داد.
قرارداد وین سال ۱۳۴۰ در زمان محمدرضاشاه پهلوی که به امضای بیشتر کشورهای جهان از جمله ایران میرسد:
قرارداد وین درسال ۱۳۴۲ در مجلس ایران همانند سایر کشورهای دنیا به تصویب میرسد، به موجب آن دیپلمات‌های ایران در کشورهای مورد قرارداد از مفاد قرارداد بهره مند میشوند، ولی مفاد این قرارداد تنها شامل دیپلمات‌های طرف قرار میشد نه شهروندان طرف قرارداد!
از آنجایی که کشور ایران درحال توسعه بود آندسته از متخصصان و مستشاران آمریکایی که برای خدمت و عرضه دانش جهت زیرساختهای صنعتی وارد ایران میشدند از طرف دسته بازماندگان قجری و روحانیون ترور و تهدید میشدند واین قرارداد شامل متخصصان خاص نیز بود، که باعث شد پیشرفتهای بسیار چشمگیری در صنعت و کشاورزی و پزشکی و نظامی بوجود بیاید،
در سال ۱۳۴۳ از آنجایی که ارتجاعین همچون دارو دسته های سرخ تزاری چشم پیشرفت ایران را نداشتند از روی شیطنت و تحریک مردم، قرار داد وین را با کاپیتولاسیون یکی دانسته و دست به اختشاش زدند،
لازم به ذکر میباشد در زمان عهد قرار داد وین مستشاران و متخصصان آمریکایی در ۳۸ کشور بطور همزمان با ایران خدمت میکردند، همچون یونان و کشورهای عضو ناتو، و درهمه کشورها کنوانسیون وین با همان محتوا شامل آنها نیز میشد، و فقط ایران استثنا نبود.
جالب است بدانید قرارداد وین هم اکنون نیز در تمامی کشورهای جهان بدون هیچ تغییراتی اجرا میشود!!!
حتی خود جمهوریاسلامیایران_
پایبند به تک تک مفاد قرار داد وین منعقد شده درسال ۱۳۴۰ میباشد!!!
در دوران انقلاب ۵۷ چپ ها و مخصوصا حزب کمونیستی شوروی یا همان حزب توده با وارونه جلوه دادن تاریخ توانستند افکار مردم را بر علیه حکومت وقت بشورانند…
