آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
«پایتخت فخر فروشی و توطئه» توصیفی است که روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز از دوحه، پایتخت قطر می‌کند، شهری که در پس ساختمان‌های مجلل آن گروه غریبی از جنگجویان، کارگزاران مالی و نظریه‌پردازان زندگی می‌کنند.
این روزنامه مشاهدات خود را این گونه خلاصه می‌کند: «مردم شهر با تبعیدی‌های سوریه، اسلام‌گرایان لیبی و رهبران سودانی درهم آمیخته‌اند».
این روزنامه می‌نویسد که حدود ۱۰۰ عضو رسمی طالبان همراه با خانواده‌هایشان آزادانه در کنار محوطه دانشگاه آمریکایی مشغول خرید هستند.
در قطر یک پایگاه نظامی آمریکا قرار دارد، که شامل ۹ هزار نیروی نظامی و هواپیماهای جنگی است و مواضع داعش و طالبان را بمباران می‌کنند.
در مورد تناقض‌های دوحه در این گزارش آمده که ارسال پول برای تندروهای سوریه نادیده گرفته می‌شود.
مقامات حماس و از جمله خالد مشعل، رهبر پیشین این سازمان در ویلاهایی در نزدیکی سفارت بریتانیا زندگی می‌کنند.
در همین حال از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۸ دفتر روابط تجاری اسراییل در این شهر مستقر بود.
یوسف القرضاوی، مفتی اخوان المسلمین به همراه تندروهای دیگر آزادانه در قطر زندگی می‌کند و صدای او از تلویزیون الجزیره شنیده می‌شود. نام القرضاوی در لیست ۵۹ نفری قرار دارد که ۴ دولت به عنوان حمایت کنندگان از تروریسم منتشر کرده‌اند و از قطر خواسته اند تا این افراد را اخراج کند و کمک‌های مالی به تروریسم را متوقف نماید.
آل ثانی همچنین از خانواده صدام حسین و یکی از پسران اسامه بن لادن و زیلیمخان یانداربایف فرمانده چچن استقبال می‌کند که ماموران مخفی روسیه او را در سال ۲۰۰۴ به قتل رساندند.
این روزنامه گزارش خود را با این جمله از کتاب دیوید وربرت خاتمه می‌دهد که قطر محل سکونت افرادی است که در کشور خودشان عناصر نامطلوبی هستند.
