آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
قاسمیان با میراث رسول جعفریان و بزرگان نسخه‌خطی و فهرست‌نویسی و کتابداری چه کرده است؟!
غلامرضا قاسمیان که در سالهای اخیر بیشتر به واسطه آواز خواندن و چهچه زدن‌هایش معروف شد، سه سال پیش بدون داشتن تخصصی در حوزه نسخ خطی و کتابداری، به ریاست کتابخانه مجلس منصوب شد
نامه جمعی از کارکنان کتابخانه، به هیئت رئیسه مجلس
متن این نامه را مجید جلیسه مدیرعامل اسبق خانه کتاب اواخر اردیبهشت‌ماه در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرده است. فرازهایی از نامه:
…کتابخانه مجلس نیز به‌عنوان قدیمی‌ترین کتابخانه رسمی و قانونی کشور، که بیش از یکصدسال پیش با هدف پشتیبانی اطلاعاتی از نمایندگان مردم شکل‌گرفته بود، امروزه چنان از اهداف اولیه‌اش دورافتاده که لازم دانستیم مراتب را به آگاهی شما برسانیم.
انتخاب غیراصولی و غیرقانونی ریاست کتابخانه
به گمان ما نقطه آغاز انحراف از مسیر، در انتخاب غیراصولی و غیرقانونی ریاست این مجموعه فرهنگی صورت گرفته که ضمن منافات با نص صریح قانون، در عمل نیز نتایج فاجعه‌باری به‌همراه داشته است. در ماده۱۱ اساس‌نامه کتابخانه مجلس، مصوب دی‌ماه ۱۳۷۵ آمده است:
«رئیس این کتابخانه باید فردی برجسته از نظر علمی، با تخصص کتابداری، کتاب‌شناسی، و اطلاع‌رسانی باشد.» مع‌الأسف ریاست فعلی، آقای غلامرضا قاسمیان، خود در این زمینه تخصص ندارد و کسانی را هم به همکاری گماشته که ایشان نیز از دانش، تجربه و حتی علاقه به این حوزه بی‌بهره‌اند، و به‌جای کارگشایی و راهنمایی پرسنل خدوم کتابخانه مجلس، با پشت‌گوش‌اندازی امور مربوط به وظایف یک کتابخانه پویای پارلمانی، در پشتیبانی اطلاعاتی از نمایندگان محترم مجلس و پژوهش‌گران، عملا این نهاد باسابقه درخشان را به ورطه تعطیلی کشانده و آن را به حیات‌خلوت خود تبدیل نموده‌اند.
غیرقابل استفاده شدن ظرفیت‌های کتابخانه
اکنون این کتابخانه با بیش از ۱۵۰ نفر پرسنل متخصص، از ۱۰-۱۵ درصد ظرفیت‌ها و توانمندی‌هایش استفاده می‌شود، آن‌هم با سخت‌کوشی مسئولانه عده‌ای از پرسنل دل‌سوز که با همه مانع‌تراشی‌ها وکارشکنی‌ها خودجوشانه سعی می‌کنند کورسوی این چراغ را روشن نگه‌دارند.
استخدام‌ها و انتصابات اتوبوسی غیرمتخصصین
بر این اساس، استخدام کارکنان و مهم‌تر از آن انتصاب مدیران ارشد این کتابخانه بسیار مهم و تاثیرگذار در سطح کشور باید با درایت و دقت و فارغ از جناح‌بندی‌های سیاسی صورت پذیرد که با کمال تأسف در دوره پیشین این‌گونه نبوده، و کتابخانه‌ای که تا قبل از آن، نمونه و الگوی دیگر کتابخانه‌ها بود و حکم پیش‌ران قطار کتابخانه‌های کشور را داشته، با انتصاب اتوبوسی مدیران غیرمتخصص و بی‌تجربه، و پس‌زدن افراد کارآمد و دانش‌آموخته و دل‌سوز، به وضعیتی رسیده که از پس حداقل وظایف خود نیز برنمی‌آید، و از خدماتی همچون آن‌چه در ذیل بدان اشاره می‌شود دیگر خبری نیست:
➖پذیرش مراجعان که قبلا بیش از هزار نفر در روز بود، به کمتر از ۲۰ نفر رسیده است.
➖نشست‌های علمی و پژوهشی فراوان، از جمله آیین بزرگداشت حامیان نسخ خطی و همایش‌های تاریخ مجلس که قبلا در سطح ملی منطقه‌ای و بین‌المللی برگزار می‌شد، بالکل متوقف شده است.
➖خدمات از راه دور، که پیش‌تر با کیفیت و سرعت انجام می‌شد، با بستن سایت و اینترنت کتابخانه به بهانه امنیت به صفر رسیده است
[در دوران مدیریت رسول جعفریان، نسخه‌های خطی بصورت آنلاین و رایگان در سایت کتابخانه در دسترس بود، هزاران نسخه فهرست شد، و ده‌ها جلد فهرست نسخه‌های خطی چاپ شد]
➖انتشار کتاب‌های جدید که تا ۵۰عنوان در سال با تیراژهای بالای هزار بالغ می‌شد، به چند عنوان در سال، آن هم با تیراژ ۳۰نسخه تقلیل پیدا کرده، که اکثر آن‌ها نیز فرمایشی و دور از اهداف پژوهشی کتابخانه است، و شاهدیم که با رونمایی صوری از کتاب‌ها، و جعل آمار، حتی ریاست مجلس را نیز از واقعیت دور داشته‌اند.
➖خرید منابع مورد نیاز کتابخانه، اعم از کتب چاپی قدیمی، نشریات، اسناد و نسخه‌های خطی به صفر رسیده است.
از همه بدتر این‌که به هر بهانه‌ی ریز و درشتی، کارکنان کتابخانه را دورکار و کتابخانه را عملا تعطیل می‌کنند، که در این دورکاری‌های هیچ فعل مفیدی انجام نمی‌شود، و ناچار یک جمع متخصص را معطل گذاشته‌اند.
به‌نظر می‌رسد مشغله‌های آقای قاسمیان و مدیران منصوب ایشان در محفل صداوسیما، پرورش ماهی و میگو، اداره رستوران‌های زنجیره‌ای، اداره حوزه‌ی علمیه مشکات، اداره کارخانه تولید فرغون، اداره گرمخانه‌ی زنان (به‌تعبیر خودشان شلتر) و دیگر امور مثلا جهادی، باعث شده کتابخانه مجلس را به‌عنوان حیات‌خلوتی امن برای پوشش دیگر فعالیت‌های خود قرار دهند، و تنها از مزایای حقوق نجومی، با اضافه‌کاری و کشیکِ نایستاده‌اش بهره‌مند شوند.
