آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
کانون نویسندگان ایران روز شنبه یکم دسامبر برابر با دهمین سالروز مبارزه با سانسور در بیانیه‌ای گفت که عمر دو رژیم در این کشور به پایان رسید، اما، سانسور از حکومتی به حکومت دیگر منتقل شد و در هر دست به دست شدن ابعاد گسترده‌تر و شکل‌های پیچیده‌تری یافت.
کانون نویسندگان ایران در بیانیه‌اش نوشته است: «دولت‌های مختلف بساط سانسور را بیش از پیش گسترده‌اند؛ مجلات و روزنامه‌ها را گاه دسته دسته لغو امتیاز کرده‌اند؛ فیلم‌ها را حتی در مرحله‌ی اکران توقیف کرده‌اند؛ کنسرت‌ها را بسا در زمان اجرا ممنوع کرده‌اند؛ اینترنت را فیلتر و شبکه‌های اجتماعی و سایت‌ها را مسدود کرده‌اند؛ بارها و بارها به خانه‌های مردم یورش برده‌اند تا وسایل ماهواره را ضبط کنند یا با فرستادن امواج پارازیت کوشیده‌اند استفاده از برنامه‌های ماهواره‌ای را برای آنها ناممکن کنند؛ ایستگاه‌های رادیویی و تلویزیونی را در انحصار کامل خود داشته‌اند، و نیز چاپ و پخش کتاب را با حربه‌ی مجوز پیش از چاپ و خمیر کردن پس از چاپ در تنگنای بیشتر قرار داده‌اند».
کانون نویسندگان ایران نوشته است، لیست‌های سیاه، بگیر و ببند و پرونده‌سازی، زندان، شلاق و گاه اعدام برای برخی رسانه‌ها تعیین کرده‌اند که هدفی جز تعمیق بیشتر سانسور در ایران نداشته‌اند.
در ادامه این بیانیه آمده است، در ارزیابی‌های جهانی رتبه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی حاکمیت (ایران) در آزادی رسانه‌ها هر سال کمتر و در اعمال سانسور هر سال بیشتر شده است.
کانون نویسندگان ایران تصریح کرد: «یکی از پیامدهای مخرب این همه تهدید و ممنوعیت و نظارت و بازبینی و صدور مجوز، درونی شدن سانسور، خودسانسوری، است و سانسور از هر نوع، رسمی و غیر رسمی، بر روان، ذهن، زبان، روابط فرهنگی و اجتماعی انسان تاثیراتی منفی و مخرب می‌گذارد»
به نوشتۀ کانون نویسندگان ایران، اکنون اما صدای مخالفت با سانسور، به ویژه در دو سه سال اخیر، آشکارتر و بلندتر شده و این صدا حتی از لایه‌های محافظه‌کارتر نویسندگان و هنرمندان شنیده می‌شود.
بیانیۀ کانون نویسندگان ایران در پایان می گوید : «این تحول نشان پیش‌روی جبهه‌ی سانسورستیزی است اما فقط گوشه‌ای کوچک از اتفاقی بزرگ است که باید جامعه را در بر بگیرد. سانسور رسمی و غیر رسمی و هرگونه تحدید آزادی بیان باید عملا از جامعه جارو و آزادی بیان بی‌هیچ حصر و استثنا قانون جاری شود».
