آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
از شگفتی های همه نظام های دیکتاتوری این است که رهبران , افول قدرت خود را در مراحل مختلف حاکمیت خود شاهدند . والبته بطریق اولی ناظر شکست تاکتیک ها و شعارهای مرحله ایی و راهبردی نظام شان هستند . بن بست , ازدست دادن مشروعیت مردمی وسرکوب, معمولا مسیری است که همه این نظام ها طی میکنند . انتخابات فرمایشی از جمله سازو کاری است که دیکتاتورها تلاش میکنند با آن چهره بزک کنند و مشروعیت از دست رفته را انکار کنند. نظام فاشیسم مذهبی ولایت فقیه بیش از هر چیز از اهرم انتخابات فرمایشی برای انکار عدم مشروعیت استفاده کرده است . آنها با بازی دوقطبی کردن جامعه و تقسیم قدرت سیاسی در دو باند تلاش کرده اند درهر دوره با شعاری فریبکارانه, به هر میزان که بتوانند مردم را پای صندوق رای بکشانند. ازجمله این شعارها : سازندگی , گفتگوی تمدن ها , اصلاحات واعتدال بوده است. درانتخابات دوره دوم ریاست جمهوری روحانی درسال96 , با طرح تاکتیک انتخاب بین بد و بدتر , با خدعه وشیادی و اعتراف به «بد» بودن همه دست اندرکاران حکومتی , وبا ایجاد ترس از آمدن «بدتر» تلاش کردند درصدی ازمردم را به قبول «بد» وادارند و به پای صندوق رای بکشانند. هانا آرنت، فیلسوف آلمانی درباره انتخاب بین و بد و بدتر میگوید:”انتخاب بین بد و بدتر یک دروغ بزرگ و شیوه معمول حکومتهای فاشیسم و توتالیتر برای سرکوب بیشترمردم است. وقتی بد را انتخاب کنید، فرصت کافی برای بدتر شدن را هم به آن هدیه داده اید.”
کمتر از 10 روز دیگر به نمایش انتخابات مجلس رژیم آخوندی باقی مانده است. جنگ گرگها در درون هرم قدرت, خونین تر از قبل شده است وبنا به اخبار منتشره از سوی مقامات خود رژیم؛ ولی فقیه ارتجاع از طریق شورای نگهبان خیز جراحی وسلاخی جناح موسوم به اصلاح طلب را برای یکدست کردن حاکمیت لرزان خود برداشته است . او مدتی پیش و در دیدار با دانشجویان حزب‌اللهی گفته بود: «زمینه را برای روی کار آمدن دولت جوان و حزب‌اللهی فراهم کنید، غصه‌های شما تمام میشود». ولی فقیه ارتجاع که مضافا بر همه بحران های دیگر در محاصره و انزوای باشکوه! بین المللی و در چنبره عدم مشروعیت داخلی , پس از دو قیام خونین مردم ایران درآبان و دی قرار گرفته است , راه چاره را در سلاخی باند مغلوب و انقباض هرچه بیشتر, طی نمایش انتخاباتی رسوا که صدای خودیها را هم درآورده است یافته است . حذف فله‌ای نمایندگان جناح مغلوب نظام راه کار اتاق فکر جلادان سپاه با کمک سهامداران غارت و جنایت درشورای نگهبان نظام است . وضع حال و روز نظام ولایت به کشتی در حال غرقی شبیه شده است که برای خلاصی ازغرق شدن ناچار است خدمه خود کشتی را به دریا بریزد. بوضوح روشن است که ولی فقیه ارتجاع اشراف کامل دارد که نظام به نقطه ایی رسیده است که آینده ایی برایش متصور نمی بیند والا که با چنین شدتی شرکای غارت و جنایت سالیان خود را از پیکره منحوس نظام جدا و دور نمی افکند. هیچ منطق منفعت جویانه حتی با شاخص انحصاروغارت هم که دو قدم بیشتر ماندگاری برای خود ببیند نمیتواند این جراحی را توجیه کند, و تنها حس سوزان فروپاشی قریب الوقوع بعد از قیام های اخیراست که در جان ولی فقیه شعله کشیده است و او را وادار به قمار حذف فله ایی یاران پیشین کرده است تا شاید با یکدست کردن حاکمیت بتواند با ادامه سیاست «فحش از راه دور» خود را قوی جلوه دهد! عنکبوتها نیز به حکم غریزه درهنگام طوفان تارهای خود را تعمیر می کنند ! عجبا که در شرایطی که نظام ولایت در گرداب طوفان سرنگونی افتاده است توانایی عمل به حکم غریزه هم از او سلب گردیده است ! آیا این چیزی جز بن بست و شنیدن ناقوس مرگ است؟ و البته که در مفهومی عالی تر این کارکرد سنت هستی و قانون لایتغیر تکامل است.دو نمونه از اخبار منتشره, شدت جنگ گرگها را وعزم ولی فقیه را برای سلاخی بخوبی نشان میدهد :
- روز دوشنبه ۲۳ دیماه (۱۳ ژانویه) وبسایت خبری “مستقل آنلاین” به نقل از علی‌محمد نمازی، عضو شورای مرکزی “حزب کارگزاران” گزارش داد که صلاحیت ۱۵۰ تن از نمایندگان مجلس فعلی رد شده است!!
-«بزرگترین خطر برای دمکراسی و حاکمیت ملی (بخوانید آخوندی )آن روزی است که انتخابات تشریفات شود!! جای دیگری انتصاب بفرمایند و بعد مردم پای صندوق بروند بخواهند تشریفات انتخابات را انجام دهند!!» (آخوند روحانی ۷بهمن ۹۸)
اعتراف به «پایان ماجرا» به شیوه سلاخی انتخاباتی
در نمایش انتخابات سالهای گذشته رژیم تلاش کرد با کمک همین شرکای خود تحت عنوان اصلاح طلب با تاکتیک انتخاب بین بد و بدتر درصد کمی از مردم را به پای صندوق رای بکشد و با میدان دادن به آنان در دستگاههای اجرایی, در داخل توهم اصلاح بپراکند و درخارجه به خریداران واصحاب استمالت ,غمزه شتری مدراسیون بفروشد ! روحانی شیاد بویژه در دوره دوم ریاست جمهوری خود با استفاده از منفور بودن ولی فقیه و باندش در میان مردم , از تاکتیک انتخاب بین بد و بدتر بهره گرفت . اما مردم ایران از قیام دیماه 96 تا کنون با شعار اطلاح طلب اصولگرا دیگه تمومه ماجرا, شکست این شعار را با خون خود مهر کردند . در قیام خونین آبان و دی98 بیش از پیش بردروغین بودن آن گواهی دادند . حالا این باند ولی فقیه جنایتکاراست که تحت نظارت خودش در انتهای عمر نظامش با سلاخی شرکای غارت و جنایت سالیان را به صورت قله ایی از مجلس بیرون میریزد و راه را برای بیرون ریختن آنها از دولت در قدم بعدی باز می کند . او دارد به زبان معکوس اعتراف می کند که : دیگه تمومه ماجرا !! چرا؟ زیرا می‌داند که فرصت زیادی برای حاکمیت باقی نمانده است وفشار قیام های توده ایی، به موازات وجود جنبش سازمان‌یافته و وجود کانونهای شورشی با مجموعه فشارهای بین‌المللی و تحریم ها میدان برای هر گونه مانور را بسته است. بنابر این, چه به سمت مذاکره برود و چه به قول خودش به سمت قوی شدن (بخوانید اتمی شدن ) راه نجاتی درچشم انداز نیست . جراحی در نظام پوسیده ولایت به روش سلاخی انتخاباتی از سوی باند ولی فقیه البته بدون عواقب و هزینه نخواهد بود و این همان چیزی است که جناح مغلوب , آن ها را ازآن بیم می دهد : روزنامه حکومتی ستاره صبح ۱۹بهمن ۹۸ به‌نقل از شهاب‌الدین بی‌مقدار عضو مجلس ارتجاع نوشت: «این رفتارها باعث میشود شکاف بین مردم و حاکمیت ایجاد شود که اگر رسیدگی نشود و از راههای مدنی این شکاف پر نشود اتفاقات بدی (بخوانید قیام ) می‌افتد!!» در پایان این سوال پیش می آید که آیا ولی فقیه و باندش توانایی پیش بردن پروژه حذف و سلاخی جناح مقابل را تا به آخر یعنی چه در انتخابات مجلس و چه در انتخابات بعدی ریاست جمهوری دارد بدون آنکه هزینه شعله ور شدن قیام و خیز بعدی سرنگونی را بپردازد یا نه؟ اگر چه پاسخ به این سوال با احتمالات مختلفی همراه است اما در یک چیز تردید نیست که ولی فقیه و باندش از این سلاخی نه تنها قویتر بیرون نحواهد آمد بلکه با از دست دادن بخش دیگری از خودی ها و در پی آمدن موج ریزش ضعیف و ضعیف تر می شود و از سوی دیگردر پیش رو, بهمن سرنگونی نزدیک و نزدیک تر میشود .
نعمت فیروزی
23 بهمن 98
12 فوریه 2020
