خانه / اخبار مهم روز / عفو بین‌الملل: زنان و کارکنان خانه‌های امن زنان در افغانستان با خطر مرگ مواجه هستند

عفو بین‌الملل: زنان و کارکنان خانه‌های امن زنان در افغانستان با خطر مرگ مواجه هستند

عفو بین‌الملل در گزارشی تازه گفته است که ارایه خدمات ضروری به زنان و دختران قربانی خشونت در افغانستان پس از تسلط طالبان از بین رفته است و بسیاری از بازماندگان و همچنین کارکنان خانه‌های امن، وکلا، قضات، مقامات دولتی و سایر افرادی که در خدمات حفاظتی دخیل بودند، اکنون در معرض خطر خشونت و مرگ هستند.

عفو بین‌الملل با بازماندگان و افراد درگیر در خدمات حفاظتی در ولایت‌های بادغیس، بامیان، دایکندی، هرات، کابل، کندز، ننگرهار، پکتیکا، سرپل و تخار مصاحبه کرده است.

عفو بین الملل گفته است پس از روی کارآمدن طالبان، سیستم خدمات حفاظتی قربانیان خشونت از بین رفته است. خانه‌‌های امن بسته شدند و بسیاری از آنها توسط اعضای طالبان غارت و تصرف شده اند.

سازمان عفو بین‌الملل با اشاره بسته شدن خانه‌های امن و آزادی گسترده زندانیان پس از تسلط طالبان، درباره وضعیت بد زنان قربانی خشونت در افغانستان هشدار داد.

به گزارش این سازمان که روز دوشنبه، ۱۵ آذر منتشر شده، گفته شده زنان و دخترانی که پیشتر در خانه‌های امن نگهداری می‌شدند و کارکنان این مراکز و وکلا و قضایی که در این حوزه فعالیت داشتند، با تهدید به مرگ مواجه هستند.

اگنس کالامار، دبیر کل عفو بین‌الملل، نیز گفته است در این شرایط دشوار، طالبان اقدام به آزادسازی تمام زندانیان از جمله محکومان مرتبط با پرونده‌های خشونت علیه زنان کرده و به تهدیدات احتمالی علیه زنان فکر نکرده است. بر اساس گزارش سازمان ملل، از هر ۱۰ زن در افغانستان، ۹ نفر شکلی از خشونت‌ را تجربه کرده است.

عفو بین‌الملل در گزارش اخیر خود از جامعه جهانی خواسته کارکنان این مراکز را که در شرایط کنونی با خطر جدی مواجه هستند از افغانستان خارج کنند و برای راه‌اندازی دوباره خانه‌های امن برای زنان افغانستان اقدام کنند.

بر اساس این گزارش، خانه‌های امن در افغانستان با این که چندان مجهز نبوده‌اند، اما برای هزاران زن که قربانی خشونت‌ها بودند، خدماتی ارائه می‌کردند.

در پی روی کار آمدن طالبان در افغانستان از اواخر مرداد امسال شرایط برای زنان افغان بیش از پیش سخت‌تر‌ و محدودتر شده است و خانه‌های امن زنان نیز بسته شده‌اند.

تعیین پوشش و نحوه حضور زنان در اماکن عمومی، منع تحصیل دختران و محدودیت‌های فزاینده در اشتغال و ممنوع بودن پخش برنامه‌های تلویزیونی که زنان در آن شرکت دارند، بخشی از قوانین جدید محدودکننده علیه زنان افغان است.

بیش از ۱۲۰۰ فعال مدنی و روزنامه‌نگار در ایران و افغانستان مرداد امسال با صدور یک بیانیه مشترک از جامعه جهانی خواستند که حقوق زنان را پیش‌شرط تمام مذاکرات با طالبان قرار دهد.

در ادامه این بیانیه، با اشاره به پیامدهای جنگ چهل ساله که زندگی زنان و کودکان را بیشتر مورد تهدید و تاثیر قرار داده، درباره «آینده تاریک» در پی «خشونت سازمان‌یافته علیه زنان توسط طالبان» از جمله تجاوز، ازدواج اجباری، خشونت‌های جنسی و جنسیتی هشدار داده شده بود.