نگاه نسل قبل به بسیاری از مسائل، به ویژه امور عاطفی نگاهی آسمانی، عرفانی، اهورایی، ماورایی، معناگرایانه و سوبژکتیو بوده است در حالی که نگاه نسل امروز-متولدین دو سه دهه اخیر-نگاهی زمینی، ابژکتیو، عینی، ملموس، قابل سنجش،قابل تشخیص و قابل جسمانی سازی است.
می خواهم بگویم نسل های متفاوت از خاستگاه های متمایزی به اوضاع نگاه می کنند. اما جدای از این که نسلی که می خواست بر روی زمین بهشت بیافریند، در عمل به کجا رسید، لازم است تاکید کنم نگاه نسل های پیشین به این نهج و قرار بود؛ نگاهی معناگرا و اهورایی.امروز اما حتی نگاه به مقوله ای به نام وطن هم تغییر کرده است.وطن برای نسل پیشین تقدس داشت. به معنای جغرافیایی که بسیاری از مفاهیم منیف در آن عینیت پیدا می کرد. برای نسل حاضر اما وطن ، نه یک جغرافیا که ” معنایی” است که می تواند جغرافیای متعدد و متکثر را در درون خویش جای دهد و به آن عینیت ببخشد.دو نگاه متمایز.
برای نسل پیشین ” خاک” تقدسی دارد که برای وجب به وجب آن می توان بر روی مین رفت.برای نسل حاضر اما این معناها هستند که به خاک اصالت می بخشند.معنایی از جنس امنیت، احترام، آرامش و بهره مندی از یک زندگی معمولی.
دکتر علی_نیکجو