آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
لیسبون به رغم درخواست رئیس جمهوری پرتغال با پرداخت غرامت برای آنچه در دوران استعماری از این کشور سر زده، مخالف است.
دولت پرتغال روز شنبه اعلام کرد که برخلاف پیشنهاد مطرح شده از سوی مارسلو ربلو دی سوسا، رئیس جمهوری این کشور، حاضر به آغاز هر گونه روندی برای پرداخت غرامت بابت قساوت و ظلم‌هایی که در دوران استعمار و برده‌داری در سوی دیگری از اقیانوس اطلس انجام شد، نیست.
بیش از ۶ میلیون آفریقایی طی سال‌های قرون پانزده تا نوزدهم میلادی ربوده و توسط کشتی‌های پرتغالی برای فروش به عنوان برده به کشورهای آن سوی اقیانوس اطلس برده شدند.
به گزارش رویترز، این افراد عمدتاً در برزیل فروخته شده و به عنوان برده مورد سواستفاده قرار می‌گرفتند.
آقای دی‌سوسا روز گذشته پیشنهاد کرده بود که کشورش با استفاده از شیوه‌های مختلف از جمله لغو بدهی مستعمرات سابق و ارائه کمک‌های مالی، به نوعی غرامت ظلم‌های صورت گرفته در دوران استعمار را پرداخت کند.
دولت در بیانیه‌ای که برای خبرگزاری پرتغال لوزا ارسال شد، اعلام کرد که خواهان «تعمیق روابط دوجانبه، احترام به حقایق تاریخی و همکاری فشرده‌تر و نزدیک‌تر، بر اساس آشتی ملت‌های برادری» است.
با این حال دولت پرتغال در این بیانیه تاکید کرد که «هیچ فرآیند یا برنامه‌ای برای اقدامات خاص» به منظور پرداخت غرامت در دست اجرا ندارد.
در بیانیه دولت پرتغال همچنین آمده که این خط مشی توسط دولت‌های پیشین در این کشور نیز دنبال شده است.
دولت پرتغال روابط خود با مستعمرات سابق را «واقعا عالی» توصیف کرد و افزود که همکاری با این کشورها در زمینه‌هایی مانند آموزش، زبان، فرهنگ، بهداشت و همچنین در زمینه‌های مالی، بودجه‌ای و اقتصادی جریان دارد.
رئیس جمهوری پرتغال روز سه شنبه نیاز به پرداخت غرامت از سوی کشورش را مطرح کرد که با انتقادات شدید از سوی احزاب راستگرا، از جمله «حزب مردمی سی‌دی‌اس» که شریک کوچک ائتلاف دولتی اتحاد دموکراتیک است و نیز حزب راست افراطی چِگا، روبرو شد.
مارسلو ربلو دی سوسا روز شنبه به خبرنگاران گفت: «نمی‌توانیم این موضوع را زیر فرش یا در کشو بگذاریم. ما وظیفه داریم این فرآیند (پرداخت غرامت) را هدایت و رهبری کنیم.»
دوران استعماری پرتغال بیش از پنج قرن به طول انجامید و در این مدت، انگولا، موزامبیک، برزیل، کیپ ورد، سائوتومه و پرینسیپ، تیمور شرقی و برخی از مناطق آسیا تحت سلطه پرتغال بودند.
استعمارزدایی کشورهای آفریقایی و پایان امپراتوری پرتغال در قاره سیاه تنها چند ماه پس از «انقلاب میخک» در این کشور کلید خورد.
انقلاب مسالمت‌آمیز پرتغالی‌ها در ۲۵ آوریل ۱۹۷۴ به طولانی‌ترین دیکتاتوری فاشیستی اروپا پایان داد و باعث روی کار آمدن نظام مبتنی بر دموکراسی در این کشور شد.
