آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
زندانی سیاسی آتنا دائمی در نامه ای از زندان رشت حمایت خود را از خوزستان تشنه لب و بپاخاسته و اعتراضات سراسری مردم ایران اعلام کرد و گفت: «خوزستان جان می‌دهد تا آب بگیرد، حکومت جان میگیرد تا آب دهد»
به گزارش کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام، ۴ مرداد ۱۴۰۰ بدنبال اعتراضات گسترده مردم ایران در حمایت از خوزستان، زندانی سیاسی آتنا دائمی، زندانی تبعیدی در زندان لاکان رشت با انتشار نامه ای از این زندان حمایت خود را از اعتراضات گسترده مردم ایران اعلام کرد.
زندانی سیاسی آتنا دائمی در بخشی از نامه خود نوشت: «اتحاد باشکوه اقوام ستمدیده جهت مقابله با ظلم و تبعیض خبری مسرت بخش بوده و هست آن هم برای ما زندانیانی که با انواع برچسب ها محکومیم به اینکه کنار مردم نباشیم و حسرت همراهی با معترضان را به دل داریم».
او در نامه خود از اخبار تلخ و نگران کننده ای که این روزها باز هم از سرکوب قیامهای مردم در نقاط مختلف ایران به گوش می رسد یاد کرده و گفت که این اخبار سراسر وجودم را مملو از درد میکند.
زندانی سیاسی آتنا دائمی در نامه خود همچنین نوشت: «خوزستان آب ندارد، خوزستان گرد و غبار دارد، نیزار پر از شهید و کشته دارد، خوزستان مین دارد، آوار جنگ دارد، خوزستان تبعیض دارد، تن زخمی دارد، خوزستان فاصله تا آبادانی زیاد دارد، مرز دارد، لوله های پر آب تا آن طرف هم زیاد دارد، خوزستان جان دارد اما آب ندارد نه راستی خوزستان آب دارد اما به قیمت جان دارد، حکومت هم آب دارد آن هم به قیمت جان دارد، خوزستان جان می دهد تا آب بگیرد، حکومت جان میگیرد تا آب دهد».
متن کامل نامه زندانی سیاسی آتنا دائمی که نسخه ای از آن بدستمان رسیده از این قرار است:
«خوزستان آب ندارد، خوزستان گرد و غبار دارد، نیزار پر از شهید و کشته دارد، خوزستان مین دارد، آوار جنگ دارد، خوزستان تبعیض دارد، تن زخمی دارد، خوزستان فاصله تا آبادانی زیاد دارد، مرز دارد، لوله های پر آب تا آن طرف هم زیاد دارد، خوزستان جان دارد اما آب ندارد نه راستی خوزستان آب دارد اما به قیمت جان دارد، حکومت هم آب دارد آن هم به قیمت جان دارد، خوزستان جان می دهد تا آب بگیرد، حکومت جان میگیرد تا آب دهد،
ستم بر اقوام و تبعیض و سرکوب از مشخصه های بارز این حکومت میباشد که هرگونه اعتراض به آن نیز همانطور که طی ۴٢ سال شاهدیم با خشونتی کم نظیر پاسخ داده می شود،
در کنار تمام اخبار تلخ و نگران کننده ای که این روزها باز هم از سرکوب قیامهای مردم در نقاط مختلف ایران به گوش می رسد و سراسر وجودم را مملو از درد میکند اما اتحاد باشکوه اقوام ستمدیده جهت مقابله با ظلم و تبعیض خبری مسرت بخش بوده و هست آن هم برای ما زندانیانی که با انواع برچسب ها محکومیم به اینکه کنار مردم نباشیم و حسرت همراهی با معترضان را به دل داریم، باشد که با اتحاد بیشتر و فراگیرتر برای احقاق حقوق به حقمان تلاش و هرگونه استبداد و خفقان را خنثی کنیم، با وجود زندانی و در تبعید بودنم در کنارتان هستم.
آتنا دائمی / مردادماه ۱۴۰۰/ زندان لاکان رشت
