آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
تازه‌ترین اظهارات منیژه حکمت کارگردان⇐شرایط مالی حاکم بر سینمای ایران اسفناک است!/ پولشویی و پول‌های نامحرم همچون سیلی ویرانگر به سینما وارد شده!/سینما به لحاظ مالی و هجوم ابتذال به بن‌بستی رسیده که فقط خودی‌ها باید کار کنند و بقیه باید بمیرند!/ابتذال به تمام شاخه‌های هنر ورود کرده و رحم به کسی ندارد!/سلبریتی‌ها برای خودشان جایگاه خاصی قائلند و نمی‌آیند که تا نیم‌تنه در آب و فاضلاب کار کنند!
سینماروزان/تینا جلالی: سلبریتی‌ها برای خودشان جایگاه خاصی قائلند و نمی‌آمدند که تا نیم‌تنه در آب و فاضلاب قرار بگیرند و در فیلم‌هایی مثل “بندربند” کار کنند.
منیژه حکمت کارگردان سینما با بیان مطلب فوق به روزنامه اعتماد گفت: اصلا قبل از اینکه بخواهم “بندربند” را بسازم به این فکر می‌کردم که سینما به لحاظ مالی و هجوم ابتذال مفهومی به یک بن‌بستی رسیده و دور آن را افرادی حصاری کشیده‌اند که فقط خودی‌ها باید کار می‌کردند و راحت بگویم بقیه یا باید می‌مردند یا اعلام بازنشستگی می‌کردند و از سینما دور می‌شدند.
حکمت بیان داشت: در چنین فضایی که پولشویی و پول‌های نامحرم همچون سیلی ویرانگر به وادی هنر خصوصا سینما وارد شده ما جریان سینمای مستقل و لوباجت را مطرح کردیم و معتقدیم برای حفاظت از سینمای اصیل و سینماگران شریف و اصلا خود هنر، چاره‌ای جز جریان‌سازی در این مسیر نداریم. همین‌طور که الان می‌بینید پلتفرم‌ها و دستمزدهای کلان، هجوم فیلم‌های مبتذل همه و همه محصول این شرایط است و این مساله باعث می‌شود اندیشه و فکر در سینما به محاق برود و عملا جلوی فعالیت جوان‌هایی گرفته شود که در هیچ جای این بازی قرار ندارند. صادقانه می‌گویم که هیچ وقت در این وادی چِرک وارد نشدم و هیچ وقت هم نمی‌شوم.
حکمت ادامه داد: سینمای لوباجت آدم‌های خودش را می‌خواهد؛ من برای ساخت این فیلم اصلا قصد استفاده از بازیگران شناخته شده و سلبریتی را نداشتم. قصدم این بود که با مفهوم، مخاطب را به سینما دعوت کنم؛ با تفکر و اندیشه نه با بازیگر. شرایط مالی حاکم بر سینمای ایران اسفناک است. نمی‌خواستم در این شرایط کسی قلاده به دور گردن من بیندازد و می‌خواستم کار خودم را بکنم. به همین دلیل این چیدمان را انتخاب کردم تا راحت فیلم خودم را بسازم.
منیژه حکمت با اشاره به سختی‌های ساخت “بندربند” در خوزستان گرفتار سیل گفت: مشکلات مردم خوزستان بسیار دردناک است و غیرقابل تحمل. یک گوشه کوچک از مصائب آنها که مرا بسیار متعجب می‌کرد اینکه فاضلاب به خیابان‌ها راه داشت و آب دستشویی و توالت مردم به سطح شهر ریخته می‌شد.خیلی عجیب است، اصلا کدام سختی آنها را برای شما بگویم. ولی من هیچ‌وقت، هیچ‌وقت اشک آن کشاورز را که تمام زندگی و کشتش را در سیل از دست داده بود از یاد نمی‌برم. خانه‌ها روی آب بودند و… هزار گرفتاری دیگر که به لحاظ موضوعی نمی‌توانستم در فیلم بگنجانم و شاید به لحاظ بصری برای هر کارگردانی وسوسه‌برانگیز و جذاب می‌بود، اما فیلم را به ورطه دیگری می‌کشاند. نمی‌خواستم استفاده اگزوتیک از موقعیت بکنم و تصاویر کارت پستالی از این مناطق در فیلم داشته باشم.
حکمت گفت: بعد از “بندربند” سه فیلم دیگر هم به همین روش ساختم. فیلم “نوزده” که با موبایل ساخته شده و وحشتناک دوستش دارم و نمی‌دانم چقدر از این فیلم قرار است سانسور شود را چهار روز فیلمبرداری کردیم و پانته‌آ پناهی‌ها به عنوان بازیگر در آن فیلم حضور دارد. فیلم دیگر “جاده ۲۰۰۰” و همین‌طور فیلم “ملخ” که تهیه‌کننده آن بودم به کارگردانی فائزه عزیزخانی با بازیگرانی نظیر هانیه توسلی، علی مصفا و… .
حکمت درباره هزینه تولید فیلم‌های اخیرش گفت: «بندربند» با ۲۵۰ میلیون، «ملخ» با مبلغ ۹۰۰ میلیون و «جاده ۲۰۰۰ » با ۴۰۰ میلیون تومان ساخته شدند یعنی سه فیلم رویهم کمتر از دو میلیارد هزینه داشت.
حکمت تاکید کرد: من در سینما بزرگ شدم، از چهارده سالگی وارد سینما شدم و از سال ۵۹ کار اجرایی کرده‌ام. عمرم را در این سینما گذاشتم ولی نمی‌گذارم قلاده دور گردن من بیندازند و نگاه و اندیشه‌مان را از ما بگیرند. نمی‌گذارم میلیارد میلیارد به سینما وارد کنند و هست و نیست ما را جارو کنند و ببرند. ما برای این سینما زحمت کشیدیم و به همه هم بگویم از آن مراقبت می‌کنیم. بارها گفتم باز هم می‌گویم که می‌خواهند مرجعیت را از ما بگیرند، ابتذال به تمام شاخه‌های هنر ورود کرده و رحم هم به کسی ندارد.
حکمت درباره رسوخ سرمایه‌های مشکوک به حیطه سریال سازی گفت: به من هم برای سریال‌سازی پیشنهاد شد ولی قبول نکردم. تعارف که با هم نداریم بوی تعفن همه سینما را برداشته یا باید در این کثافت راه برویم یا باید پاچه‌های‌مان را بالا دهیم و نخواهیم جریان این پول‌های آلوده به ما بخورد. من حداقل از خودم مراقبت می‌کنم و در حال حاضر هم در حد وسع و توانم تمام تلاشم را می‌کنم تا جریان فیلم‌های لوباجت را راه بیندازیم و نگذارم جوان‌ها افسرده شوند و نتوانند به سینما ورود کنند. یک پیام ساخت فیلم “بندربند” این بود که به جوان‌ها بگویم چاره‌ای ندارید باید از آپارتمان‌های‌تان بیرون بیایید و حتی شده با موبایل فیلم بسازید. برای اینکه این جوان‌ها به هر دفتری که می‌روند ۶میلیارد تومان از آنها برای فیلمسازی می‌خواهند. من به آنها راه سینمای لوباجت اما اصیل و مفهومی را پیشنهاد می‌دهم. آنها باید فیلمی بسازند که اندیشه و تفکر در آن باشد تا بتوانند با فیلم‌شان خودشان را مطرح کنند.
