آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
.
محتوای نامه‌ها و بخشنامه‌هایی که به اتاق کار ما می‌رسید گاه توجه مرا به‌خود جلب می‌کرد. مثلاً در اواخر بهمن ۶۸ بخشنامه‌ای از طرف هیأت دولت رفسنجانی به وزارتخانه‌ها فرستاده و خواسته بود هر وزارتخانه فلان مبلغ از بودجه سالانه و یا باقی‌مانده‌ی بودجه‌ی آن سال را برای ساخت «مرقد خمینی» بفرستند!
شنیده بودم که زمینی کشاورزی به وسعت چند هکتار نزدیک پلیس‌راه تهران به قم را با زور از صاحبش گرفته‌اند.!
دیدن این بخشنامه مرا به فکر فرو برد و با خود گفتم: «خب چرا باید مقبره‌ای بزرگ و پر هزینه برای کسی که خود را «رهبر مستضعفین جهان» می‌نامید، بسازند و پول ساخت این مرقد از بودجه‌هایی باشد که باید خرج کشور و بازسازی شهرهایی که در جنگ ۸ ساله ویران شده‌اند، گردد؟!»
مگر این پول از «بیت‌المال» نیست؟! آیا رفسنجانی از مجلس یا مردم اجازه گرفته است تا از این بودجه‌ها برای ساخت مرقد مصرف شود؟!»
یادم هست که قبل از پیروزی انقلاب، آخوند ابوالقاسم خزعلی در حسینیه اعظم اهواز می‌گفت: «حضرت محمد در روز قیامت فقط می‌تواند شفاعت کسانی را بکند که حتی به اندازه‌ی یک ارزن هم، از مال مردم را نخورده باشند.»
بعد از خود پرسیدم در حالی که قبر رضاشاه توسط آخوند «خلخالی» به این عنوان که مظهر «طاغوت» است ویران شد، چرا دوباره آخوندها در حال ساخت بنای «طاغوتی» دیگری هستند؟!
چند ماه بعد نیز گزارشی در مورد پیشرفت کار در مرقد خمینی به‌دستم رسید که با آب و تاب فراوان در مورد پیشرفت کار «قلم فرسایی» شده بود و بعد در کمال «قساوت» کشته شدن ۶۰ کارگر و بنّا در ضمن کار در مرقد را امری عادی تلقی کرده بود!
با خواندن این گزارش باز بی‌اختیار به یاد آن «همسر شهید و فرزندانش» افتادم که او را چنان در تنگنا قرار دادند تا خود و فرزندان شهید را بکشد! در دل گفتم: «خدایا خودت به مردم ما رحم کن، گویا این‌ها همان «قوم ظالمین» هستند که بر ما مسلط شده‌اند و اسلام‌شان به‌جای اسلامِ «علی» اسلامِ «ابوسفیان» است»!
در آموزه‌های دینی قبل از ۵۷ آمده بود که حضرت علی در مورد «بیت المال» فرمود: «خرج کردن نابجای حکمرانان از اموال عمومی مسلمانان، ستم و خیانت است.» (میزان الحکمه، ج ۱۰، ص۷۴۵) و در جای دیگر می‌خواندیم که حضرت علی خطاب به مالک اشتر فرمود: «بپرهیز از ویژه‌سازی (انحصارطلبی یا خودی و غیرخودی) در چیزهایی که همه‌ی مردم در آنها برابرند. (نهج السعاده، ج۵، ص۳۸۴)
ساخت «مرقد خمینی» پس از دفن او توسط جهاد سازندگی و سپاه پاسداران شروع شد. هر سال در مراسم سالگرد خمینی حکومت، جمعیتی را از روستاها، بسیج و سپاه جمع می‌کند تا نشان دهد که هنوز مردم دوستدار خمینی هستند!
در سال ۶۹ روزنامه نیویورک تایمز نوشت که برخی مقامات از برنامه‌ریزی ساخت آرامگاه و مراکز فرهنگی کنار آن با هزینه ۲میلیارد دلار خبر داده‌اند. دویچه‌وله آلمان گفت: «مرقد خمینی گرانترین مقبره جهان است!»
در سال ۸۷ یکی از سازندگان آرامگاه خمینی گفت: «فضای سرپوشیده آرامگاه ۶۰هزار مترمربع است و بخش اصلی آرامگاه ۱۵هزار مترمربع می‌باشد.»
زیارت‌نامه‌ای هم به زبان عربی در تقلید از زیارت‌نامه‌هایی که برای امامان شیعه وجود دارد برای خمینی نوشته‌اند!
به گفته‌ی مدیرکل مقبره، ۴ گلدسته به بلندای ۹۱ متر ساخته شده است. همچنین دارای پنج گنبد است که گنبد اصلی فلزی و چهار گنبد دیگر کاشی‌کاری است. گنبد اصلی در سال ۸۶ تعویض شد.
این بنا در ابتدای اتوبان تهران قم است. به‌دلیل بوی بدی که در آن محوطه وجود دارد شهرداری تهران قول‌هایی در جهت رفع این بو داده است.
مردم که با اتوبوس‌های مسافرتی یا ماشین‌های سواری به این محوطه می‌رسند از سرویس.های بهداشتی آن استفاده می‌کنند و نام این منطقه را «مرقد معطر» گذاشته‌اند!
در سال ۹۴ مدیر روزنامه جمهوری‌اسلامی از هزینه ساخت آرامگاه انتقاد کرد و به نامه‌ی خمینی برای ساخت مصلای تهران اشاره کرد که گفته بود: «مصلا باید یادآور سادگی محل عبادت مسلمانان صدر اسلام باشد و شدیداً از زرق و برق ساختمان‌های مساجد اسلام آمریکایی جلوگیری شود.»
خمینی در وصیت‌نامه‌ی خود که بعدا آن را به صورت «واحد درسی دانشگاه» به ما ارائه دادند هیچ سفارشی در مورد چگونگی کفن و دفنش نکرده بود. خواندن و حفظ کردن وصیت‌نامه‌ی او نیز به‌دلیل جابه‌جا بودن ارکان جمله، برای ما دانشجویان سخت بود! بعد هم جزوه‌ای به ما دادند و گفتند: «این اشعار حضرت امام است»!
هیچ یک از دانشجویان باور نکردند که آن اشعار از خمینی باشد. پس از مدتی حکومت اعلام کرد که «دیوان اشعار» امام ربوده شده است!!
سفیر سابق ایران در ایتالیا سال ۹۵ بودجه سالانه ساخت مرقد را ۸۰میلیارد تومان اعلام کرد!
