آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
مهناز طراح، زندانی سیاسی در نامه‌ای از زندان اوین، نسبت به بی‌توجهی جامعه بین‌المللی به وضعیت زنان زندانی و در خطر اعدام بودن سه زن هم‌بندی‌اش در اوین اعتراض کرد. این زندانی سیاسی روز دوم مرداد در زندان اقدام به خودکشی کرد و سوم مرداد از بیمارستان لقمان به زندان بازگردانده شد.
طراح در این نامه با بیان اینکه این روزها زندان با حضور زنانی بیمار، سالخورده، مادران رنج‌دیده و دختران جوان با هزار آرزو، بیش از هر زمانی زندان است، نوشت که حداقل سه زن هم‌بندی‌اش در معرض حکم غیرانسانی و وحشیانه اعدام هستند.
در بخشی از این نامه که طراح آن را پیش از اقدام به خودکشی خود در روز سه‌شنبه دوم مرداد نوشت، آمده است: «از آن‌جا که صدای ما به جایی نمی‌رسد و نهادهای بین‌المللی، شرافت را با منفعت معامله کرده‌اند، مرگ خودخواسته را بر این دنیای متعفن ترجیح می‌دهم.»
او با بیان اینکه «برای تک‌تک آنان که این دوران سیاه را رقم زده‌اند، روزها و شب‌های طولانی سرشار از رنج و درد آرزومندم، نوشت: «باشد که تاریخ، سکوت‌پیشه‌گان و ستم‌پیشه‌گان امروز را قضاوت کند.»
در حال حاضر بیش از ۶۰ زن متهم و زندانی سیاسی در بند زنان زندان اوین به‌سر می‌برند.
از میان این افراد، پخشان عزیزی، زندانی سیاسی کُرد از سوی ، قاضی ایمان افشاری، رییس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به اتهام «بغی» به اعدام محکوم شد.
نسیم غلامی سیمیاری و وریشه مرادی، دو زندانی سیاسی نیز در پرونده‌هایی جداگانه با اتهام «بغی» مواجهند که می‌تواند به صدور احکام سنگین نظیر اعدام بینجامد.
شریفه محمدی، فعال کارگری محبوس در زندان لاکان رشت، چهاردهم تیر امسال با حکم شعبه اول دادگاه انقلاب این شهر به اتهام «بغی» به اعدام محکوم شد.
طراح در بخش دیگری از نامه خود نوشت: «فضا خفقان‌آور است و هر روز بغض و نفرت گلویم را می‌فشارد. بغض از ستمی که بر یک ملت می‌رود و نفرت از حقارت حکومتی که اعدام و احکام وحشیانه را سرپوشی به کوتاهی، بی‌کفایتی و فساد خود قرار داده است.»
او با بیان اینکه این فساد بر تمام ارکان حکومت از بالاترین تا پایین‌ترین سطوح‌اش ریشه دوانده، تاکید کرده که حکومت جان انسان‌ها را تضمینی برای بقای خود قلمداد می‌کند.
