آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
ابراهیم یزدی، دبیرکل نهضت آزادی ایران، شامگاه ۶ شهریور در سن ۸۶ سالگی در بیمارستانی در شهر ازمیر ترکیه درگذشت.
خانواده یزدی به «ایسنا» گفته‌اند که پیکر او را برای مراسم تدفین از ازمیر به تهران منتقل خواهند کرد. یزدی با سرطان پروستات و لوزالمعده مبارزه می‌کرد.
یزدی که در طول اقامت روح‌الله موسوی خمینی در فرانسه از مشاوران اصلی او بود، در سال ۱۳۵۷ به همراه خمینی از نوفل لوشاتو به تهران آمد. او ابتدا به روزنامه کیهان رفت و سرپرست این رسانه شد. اما پس از آنکه خمینی او را عضو شورای انقلاب اسلامی کرد و کریم سنجابی از سمت وزیر خارجه استعفا داد، وزیر امور خارجه دولت موقت مهدی بازرگان شد.
مهم‌ترین اثرگذاری او اما در سال‌های انقلاب در کنار خمینی، بنیان‌گذار انقلاب بود. ابراهیم یزدی یکی از اعضای شورای انقلاب بود، نخستین نهادی که پس از انقلاب و پیش از تأسیس مجلس شورای اسلامی وظیفه قانون‌گذاری را بر عهده داشت.
یزدی در مقام وزیر خارجه دولت موقت تا مدتی بحران سیاست خارجی مرتبط با گروگان‌گیری در سفارت ایالات متحده آمریکا را مدیریت کرد. او مایل بود که این بحران با آزادی سریع گروگان‌ها پایان یابد. پس از اینکه دولت موقت بازرگان در مواجه با این بحران استعفا داد، یزدی هم همراه با بازرگان شد. او سپس به مجلس رفت و نماینده دور اول مجلس از تهران شد.
اما شکافی که بین نهضت آزادی و خمینی از زمان استعفای بازرگان ایجاد شده بود، نهایت عمیق‌تر شد و ابراهیم یزدی و نهضت آزادی ایران از جریان اصلی سیاست در جمهوری اسلامی به تدریج کنار گذاشته شدند.
یزدی کماکان در عضویت نهضت آزادی باقی ماند و از منتقدان حکومت جمهوری اسلامی شد. پس از درگذشت بازرگان، ابراهیم یزدی دبیرکل نهضت آزادی ایران شد و این سمت را تا زمان مرگ حفظ کرد.
جمهوری اسلامی، نهضت آزادی را پس از استعفای دولت موقت به عنوان حزب سیاسی به رسمیت نشناخت. در انتخابات دور دوم مجلس شورای اسلامی صلاحیت ابراهیم یزدی به واسطه عضویت در نهضت آزادی رد شد و با این اقدام یزدی برای همیشه از سیاست مرکزی جمهوری اسلامی کنار گذاشته شد.
ابراهیم یزدی و آیت‌الله خمینی در نوفل لوشاتو
پس از مرگ آیت‌الله خمینی نامه‌ای منتشر شد که در آن او خطاب به وزیر کشور وقت گفته بود اعضای نهضت آزادی «صلاحیت برای هیچ امری از امور دولتی یا قانون‌گذاری یا قضایی را ندارند و ضرر آن‌ها… از ضرر گروهک‌های دیگر بیشتر و بالاتر است». در این نامه همچنین آمده بود که «نهضت آزادی و افراد آن از اسلام اطلاعی ندارند و با فقه اسلامی آشنا نیستند.» نهضت آزادی همواره نسبت به درستی این نامه از سوی خمینی ابراز تردید کرده است در حالی‌که نیروهای حکومتی همیشه به آن استناد کرده‌اند.
ابراهیم یزدی در طی ۳۹ سال حکومت جمهوری اسلامی بارها محاکمه شد و زندان رفت.
نهضت آزادی در جریان حوادث پس از انتخابات ۱۳۸۸ به نتایج انتخابات معترض بود. پس از انتخابات در پی حوادث عاشورا (دی ماه ۱۳۸۸) مأموران امنیتی به خانه یزدی یورش بردند و او را بازداشت کردند. ابراهیم یزدی در سال ۱۳۸۹ نیز در فاصله ۹ مهر تا ۲۹ اسفند زندانی بود.
آخرین بار در روز ۱۱ آبان ۱۳۹۰، قاضی صلواتی یزدی را به اتهام «اقدام علیه امنیت کشور، تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی و فعالیت در نهضت آزادی» محاکمه و به هشت سال زندان محکوم کرد.
با وجود تهدیدها، حکم سنگین قضایی و بیماری، ابراهیم یزدی کماکان سعی می‌کرد که صدای حامیان حزب نهضت آزادی در فضای سیاسی ایران باشد. در سال ۱۳۹۴ ابراهیم یزدی، در نامه‌ای خطاب به وزارت کشور به رد صلاحیت غفار فرزدی و هادی هادی‌زاده، دو عضو شورای مرکزی این حزب در دهمین دوره انتخابات مجلس اعتراض کرد. با این حال او از ریاست جمهوری حسن روحانی هم در انتخابات ۱۳۹۲ و هم در انتخابات ۱۳۹۶ حمایت کرد.
در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۴ ابراهیم یزدی در بیانیه‌ای از مردم خواست که به روحانی رای بدهند تا «زمینه تداوم سیاست‌های مصلحانه و بروز تحولات بهبودگرایانه و مترقی و دموکراتیک را فراهم سازد».
