قطعنامه ۳۰۰ اتحادیه کارگری جهان در محکومیت سیاست سرکوبگرانه جمهوری اسلامی
کنفدراسیون بینالمللی اتحادیههای کارگری (ITUC) در جریان برگزاری کنگره روز ۲۱نوامبر خود، به اتفاقآرا قطعنامهای اضطراری و شدیدالحن در محکومیت سیاستهای سرکوبگرانه حکومت و در همبستگی با مبارزات کارگران و تشکلهای صنفی، زنان و گروههای تحتستم ایران تصویب کرد.
این کنگره با شرکت بیش از هزار نماینده از ۳۰۰ تشکل سراسری اتحادیهای از ۱۳۰ کشور جهان در شهر سیدنی استرالیا برگزار شده است.
در قطعنامه کنفدراسیون بینالمللی اتحادیههای کارگری آمده است: «کنگره سرکوب وحشیانه و کشتار مردم ایران توسط رژیم زنستیز این کشور، که به دنبال قتل مهسا امینی به خیابانها آمدهاند، را محکوم میکند. زنان ایرانی با حمایت مردان، در سراسر کشور شجاعانه برای حقوق خود دست به اعتراض زدهاند، و تشکلها در اعتراض به سرکوب سبعانه اعتصاب کردهاند. صدها نفر به قتل رسیدهاند، چندین معترض بازداشت شده به اعدام محکوم شده و ۱۵ هزار نفر نیز زندانی شدهاند.»
کنفدراسیون بینالمللی اتحادیههای کارگری در ادامه این قطعنامه با اشاره به آخرین موج جدید سرکوب حاکمیت در تداوم نقض سیستماتیک حقوق اساسی مردم ایران از جمله حقوق آنها برای آزادی تشکلها و حق تشکلیابی و همچنین آزادی بیان صورت گرفته است، مینویسد: «ایران همواره به عنوان یکی از بدترین کشورهای جهان برای حقوق کارگران در شاخص حقوق جهانی کنفدراسیون بین المللی اتحادیه های کارگری ITUC رتبهبندی میشود. اعضای چندین تشکل صنفی فقط به دلیل مبارزه برای دستیابی به حقوق اساسی و نیز ارتقاء حقوق کارگران، در حال گذراندن احکام طولانی مدت در زندان هستند. این رژیم به طور مداوم حقوق بنیادی زنان، اقلیتهای مذهبی و قومی، فعالان سیاسی و جامعه «LGBTQ+» را نقض کرده است.
کنگره کنفدراسیون بینالمللی اتحادیههای کارگری در ادامه این قطعنامه ضمن محکوم کردن سرکوب حقوق بنیادی زنان و دختران و حملات به زندگی آنها توسط دولت ایران سه خواسته خود از جمهوری اسلامی ایران را به این شرح اعلام کرد:
آزادی فعالین صنفی و کارگری زندانی و همه افرادی که با نقض آشکار قوانین بینالمللی بازداشت و زندانی شدهاند. پایان دادن به خشونت خود علیه زنان و دختران و احترام به حقوق زنان، دختران و همه ایرانیان در خصوص آزادی تجمع، آزادی بیان، استقلال بدنی و امنیت فردی جمهوری اسلامی ایران باید مقاولهنامههای ۸۷ و ۹۸ سازمان جهانی کار را تصویب و بطور کامل اجرا کرده و به اعلامیه جهانی حقوق بشر، بویژه اصل ۲۳ آن، بطور کامل احترام بگذارد.
کنفدراسیون بینالمللی اتحادیههای کارگری در ادامه این قطعنامه با اعلام تداوم همبستگی قاطع خود با کارگران ایران و تشکلهای آنان در مبارزه برای حقوق کارگری، از حمایت گسترده و پرقدرت بینالمللی از طرف اتحادیههای کارگری، سایر تشکلها و اذهان عمومی از مردم ایران را مورد قدردانی قرار داده و از آن استقبال کرده است.
فعالان کارگری بازداشت شده در جریان اعتراضات
از ۲۶ شهریور ۱۴۰۱ برابر اطلاعات تایید شده، تا این لحظه دستکم ۲۲ فعال کارگری در استانهای مختلف کشور بازداشت شدهاند. از این تعداد ۷ نفر با قید وثیقه بطور موقت آزاد شده و بقیه در زندانهای مختلفی کماکان تحت بازداشت هستند. اسامی آنها به این شرح است:
۱-مظفر صالحنیا، عضو هیأت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران روز ۳۰ شهریور در شهر سنندج بازداشت شد. او در حال حاضر با قید وثیقه آزاد شده است.
۲-داوود رضوی، عضو هیات مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهرانی روز۵ مهر در تهران بازداشت شده و کماکان تحت بازداشت است.
۳-ندا ناجی، کنشگر اجتماعی و فعال حقوق کارگران، روز ۱۰ مهر در تهران بازداشت شد. او در حال حاضر با قید وثیقه آزاد شده است. خانم ناجی، سال ۱۳۹۸ و در جریان تجمع روز جهانی کارگر مقابل مجلس شورای اسلامی دستگیر و به پنجسال و نیم زندان محکوم شده بود. او پس از تحمل حدود یکسال از مدت محکومیت آزاد شده بود.
۴-صمد محمدی، یکی از کارگران تراکتورسازی تبریز روز ۷ آبان در این شهر بازداشت و کماکان در بازداشت بسر میبرد.
۵-مهدی فاضلی، یکی از کارگران تراکتورسازی تبریز روز ۷ آبان در این شهر بازداشت و کماکان در بازداشت بسر میبرد.
۶-کامیار فکور، روزنامه نگار و فعال حقوق کارگران روز ۱۵ آبان در تهران بازداشت شده است.
۷- میثم ابراهیمی، کارگر کارخانه سیمان شمال بر اساس روایت همکارانش، با هماهنگی حراست کارخانه و ماموران امنیتی، بازداشت شده است. او به تبلیغ علیه نظام، شرکت در اعتراضات و تحریک کارگران برای شرکت در تظاهرات متهم شده است.
۸-محمد ململی گلزاری، کارگر پروژهای عسلویه روز ۶ آبان در شهر ایذه بازداشت شده و کماکان در بازداشت بسر میبرد.
۹-عرفان کهزاد، فعال کارگری روز ۴ مهر در کرج بازداشت شده و هماکنون در زندان قزلحصار است.
۱۰- خالد حسینی، فعال کارگری و مدنی روز ٣١ شهریور در سنندج بازداشت و ۱۵ آبان با قید وثیقه بصورت موقت آزاد شده است.
۱۱- کامران ساختمانگر، فعال کارگری، روز ۷ مهر در سنندج بازداشت شده و کماکان در بازداشت بسر میبرد.
۱۲- صلاح زمانی، فعال کارگری روز ۲۷ شهریور در سنندج بازداشت شده و کماکان در بازداشت بسر میبرد.
۱۳- امیر امیرقلی، فعال کارگری روز۲۰ مهر در تهران بازداشت و همان روز آزاد شده است.
۱۴- رضا کوراوند، کارگر جوشکار صنعت نفت روز ۱۸ مهر در عسلویه بازداشت و مدتی بعد با وثیقه آزاد شده است.
۱۵- حسین سلحشور، کارگر جوشکار صنعت نفت روز ۱۸ مهر در عسلویه بازداشت و مدتی بعد با وثیقه آزاد شده است.
۱۶- امین علیزاده کارگر تکزن صنعت نفت روز ۱۸ مهر در عسلویه بازداشت و مدتی بعد با وثیقه آزاد شده است.
۱۷- یک افسر ایمنی با هویت نامعلوم روز ۱۸ مهر در عسلویه بازداشت و مدتی بعد با وثیقه آزاد شده است.
۱۸- خبات دهدار فعال کارگری روز ۲۸ مهر در سنندج بازداشت شده است.
۱۹- حسین کوشی، فعال کارگری ساکن تبریز روز ۱ آبان در خانهاش بازداشت و برای اجرای حکم به زندان این شهر منتقل کردند. اجرای حکم این فعال کارگری باسابقه در حالی انجام شده است که به گفته نزدیکان حسین کوشی، ابلاغیهای در این ارتباط برای او ارسال نشده و او به دلیل بیماری ریوی امکان تحمل حبس را ندارد.
پیشتر شعبه دوم دادگاه انقلاب تبریز او را به اتهام «توهین به رهبری» به دو سال حبس و به اتهام «تبلیغ علیه نظام» به یک سال حبس محکوم کرده بود. با استناد به ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی دو سال از این حکم قابل اجراست که دادگاه ۱۸ ماه از آن را تعلیق کرده است.